Koronawirus – kryzys środowiskowy (katastroficzny)

Katastrofa może spotkać każdego z nas i to zupełnie bez ostrzeżenia, tak jak np. dotyka nas powódź, czy tornado. Kryzys z jakim mamy do czynienia w związku z ryzykiem zarażenia koronawirusem, choć o jego istnieniu wiedzieliśmy już wcześniej, również można zaliczyć do katastrof. Pojawił się on bowiem nagle i całkowicie zmienił nasze życie.

            Na skutek tego kryzysu czujemy, że życie nasze i naszych bliskich jest zagrożone. Każdego dnia obserwujemy, jak zagrożenie to wywołuje drastyczne skutki u nas samych, jak i w całej społeczności oraz w gospodarce. Koronawirus spowodował rozluźnienie naturalnie istniejących do tej pory więzi rodzinnych i społecznych. Kryzys ten uświadomił nam naszą śmiertelność i słabość wobec sił natury. Poza tym wymusił na nas konieczność przewartościowania własnych doświadczeń i nadania życiu nowego sensu. Jedno jest pewne nie możemy cofnąć czasu, ale możemy wpływać na własne zachowania, tak aby minimalizować skutki tego kryzysu.

Co możemy zrobić?

1. Im mniej chorych tym mniej przeżyć traumatycznych – stosujmy się więc do zaleceń sanitarnych i rządowych. Raz dziennie zapoznajemy się z aktualnymi wiadomościami nt. epidemii, tak, by wiedzieć na bieżąco jakie są aktualne zalecenia ww. instytucji.

2.  Planujmy, ale tylko najbliższe kilka dni – kto wie co będzie za tydzień – takie myślenie budzi lęk, dlatego skupmy się na „tu i teraz”, czyli zaplanujmy dzień tak by mieć czas na pracę, naukę, odpoczynek, jedzenie i normalne aktywności domowe.

3. Utrzymujmy bezpieczne relacje społeczne – nie izolujmy się, budujmy sieć wsparcia, rozmawiajmy z rodziną, sąsiadami, kolegami i znajomymi przy użyciu dostępnych form zdalnego kontaktu. My ich potrzebujemy, oni tego potrzebują, a poza tym kiedy wrócimy do „normalności” łatwiej będzie nam podnieść się z tego kryzysu.

4. Mówmy o swoich emocjach – to pomaga w radzeniu sobie z nimi, ale nie zapominajmy, że są też inne tematy do rozmowy, które nie rozpoczynają się od słowa „koronawirus”.

5. Jeśli trzeba śmiało korzystajmy ze wsparcia specjalisty – kryzys środowiskowy może wywołać w nas różne reakcje. Niektóre wymagają wsparcia specjalisty (psychologa, psychiatry). Nie wstydźmy się zgłaszać o pomoc, bo to co czujecie jest normalne i być może potrzebujemy tylko, by ktoś nas bezpiecznie przez to przeprowadził, po to by jak opadnie „kurz walki z koronawirusem” móc żyć szczęśliwie i w pełni realizować swoje cele życiowe.

6. Nie bójmy się też korzystać z grup wsparcia – grupy organizowane za pośrednictwem internetu mogą ułatwić nam wspólne przechodzenie przez ten kryzys. Na grupie możemy śmiało opowiadać o naszych uczuciach i doświadczeniach oraz uczyć się od innych, jak radzić sobie w tej sytuacji.

Psycholog

Magdalena Gałkowska-Kuźmin